Plac Solny

Plac Solny czyli rynek pomocniczy Starego Miasta we Wrocławiu, wytyczony w 1242 na południowy zachód od Rynku.
Plac Solny powstał prawdopodobnie w czasie ponowionej po najeździe mongolskim lokacji miasta z 1242 r. Określany był jako Polnischer Markt (Targ Polski), Salzring (Rynek Solny) albo Salzplatz (Plac Solny). W 1827 r. ustawiono na nim pomnik feldmarszałka Blüchera, a plac nazwano Blücherplatz. Po II wojnie światowej nadano placowi nazwę nawiązującą do historycznej, zaś cokół zdemontowanego jeszcze przez Niemców pomnika zburzono. Dziś potocznie jest również nazywany placem kwiatowym. Możemy wokół niego podziwiać piękne kamienice oraz okazały gmach Starej Giełdy z lat 1822–1824, przypominający renesansowe włoskie pałace miejskie w stylu neorenesansowym i neoklasycznym, według projektu architekta Carla Ferdinanda Langhansa.