Ostrów Tumski (niem. Dominsel) – najstarsza, zabytkowa część Wrocławia, która powstała na ówczesnej wyspie na obszarze przepraw na Odrze w okolicy ujścia rzeki Oławy. Rzeka, rozgałęziając się na liczne odnogi, utworzyła tu wyspy (w języku staropolskim ostrowy). Obecnie Ostrów Tumski nie jest już wyspą.W roku 1315 cały Ostrów Tumski sprzedany został władzom kościelnym i od tego czasu jurysdykcja świecka przestała na wyspie obowiązywać, z czego nierzadko korzystali ci, którzy naruszyli prawo świeckie na terenie Wrocławia. Przejawem swoistych praw obowiązujących na Ostrowie Tumskim był obowiązek zdejmowania nakrycia głowy już przy wejściu na most Tumski (obecny, żelazny, stoi na miejscu średniowiecznego, drewnianego), gdzie stał słup graniczny małego „państwa kościelnego”. Obowiązek ten dotyczył również głów koronowanych. Na Ostrowie Tumskim czasowo pomieszkiwał Mikołaj Kopernik, który w latach 1503-1538 był scholastykiem wrocławskiego kościoła św. Krzyża. W roku 1766 Giacomo Casanova podczas wizyty we Wrocławiu mieszkał u księdza Bastianiego na Ostrowie Tumskim.
Zobacz inne atrakcje
